२००३ ते २०२३.

काल सगळे वीस वर्षांनी भेटलो.

आपल्यामधून वीस वर्ष गेलीत म्हणून ऑकवर्डनेस नाही आला. गळ्यात भेटताना, वाढलेली पोटं मात्र आडवी आली.

एवढ्या वर्षांनी भेटल्यावर काय वाटतं हे अजुन प्रोसेस होतंय. 

मीनव्हाइल, कालच्या दिवसातले काही टेक-अवे :

• ज्यावेळी जे घडायला पाहिजे ते घडणे, म्हणजे ‘सक्सेस‘.
• काय अचिव्ह केल्यानंतर थांबायचं हे कळलं, म्हणजे ‘हॅपिनेस‘.
• “कशा साठी हे सारं?” हा विचार सुरू झाला की येतो,  तो फेज म्हणजे ‘मिडल-एज क्राईसेस‘.
• ज्या दोन गोष्टींमुळे आपण येथे आहोत त्या म्हणजे आई-वडील आणि कॉलेज.  या दोघांसाठी काही तरी करणं म्हणजेच ‘गिव्ह-बॅक‘.
• पोस्ट,पद, सक्सेस सगळं एका लेव्हलला आणणारं रिलेशन म्हणजे ‘क्लासमेट‘.
• कॅपासिटी असुनही ओपोरच्युनिटी न भेटलेल्या आपल्या क्लासमेटला मदत करता यावी म्हणून बनतात ते, त्या बॅचचे ‘ग्रुप‘.
• “आर यू हॅपी?” या प्रश्नाचं उत्तर शोधण्यासाठी केलेली धडपड म्हणजे ‘रियुनियन‘.

इतर पोस्ट्स