‘सुख’ दोन व्हॅरियंट मध्ये येतं.
बेसिक आणि प्रीमियम.
‘खाईन तर तुपाशी’ म्हणत प्रीमियमच्या मागे लागलं की, वेळ लागतो.
‘काय फरक पडतो?’ म्हणून बेसिक आपलंस केलं की, त्याची सवय लागते.
‘वेळ लावायचा’ की ‘वेळ मारून न्यायची’ हे ज्याचं त्यानं ठरवावं.
बेसिक मधून प्रीमियम मध्ये शिफ्ट झालं की, उरलेल्या बेसिक गोष्टी नकोशा वाटायला लागतात. मग ‘अपग्रेड’ होण्याची धावपळ सुरू होते. आणि, हातात आलेलं छोटंसं प्रीमियम सुख उपभोगायचं राहून जातं.
तसंही, सगळ्या गोष्टी प्रीमियम होत नाहीत. आणि नेहमीसाठी बेसिकही राहत नाहीत.